Քույրս խելագարվում է կոսմետիկայի համար: Նրան գրեթե անհնար է տեսնել առանց շպարի. դա լինում է այնքան հազվադեպ, որքան և արևի խավարումը:
Մի օր նրա տուն առանց զգուշացնելու եկավ փեսացուն: Երբ Վիկան բացեց դուռը, երիտասարդն ասաց.
—Բարև ձեզ, Վիկան տա՞նն է (Վիկան քույրս է):
Քույրիկս ասաց.
-Ոչ, տանը չէ, — և արագ փակել է դուռը:
Մի րոպե անց փեսացուն զանգել է քրոջս և ասել.
—Եկա ձեր տուն, իսկ դու տանը չէիր, միջին տարիքի կին բացեց դուռը:
Ո՞վ էր նա, մորաքու՞յրդ:
Այժմ քույրս մտածում է, թե ինչպես ասի ընկերոջը, որ այդ «միջին տարիքի կինը», որը բացել է դուռը, մի ամսից նրա կինն է դառնալու:
