Ինչպես մեկ զանգը երկու հարսանիքների չկայանալու պատճառ դառձավ…

Շատ զարմանալի պատմություն …

Ամուսնուս և որդուս հետ ապրել ենք նորմալ կյանք: Իհարկե, մեզ չէինք կարողանա որևէ շքեղություն թույլ տալ, բայց չէինք դժգոհում ամենօրյա հացի խնդրից: Բայց հետո մի օր ստացվեց այնպես, որ ամուսինս որոշեց ինձ երեխայի հետ թողնել:

Նրա փխրուն ուսերը չէին կարող այլևս կրել ընտանեկան բեռը …Բարեբախտաբար կամ ճակատագրի հեգնանքով, հարևանուհի Լյուբան ապրում էր մեզ հետ նույն աստիճանահարթակում, նույն ճակատագրով, ինչպիսին ես:

Մեր միջև միակ տարբերությունն այն էր, որ ես որդի ունեի, նա` դուստր:Մեր երեխաները մեծացել են եղբոր և քրոջ պես: Ես և Լյուբան իրար հիանալի հասկանում էինք: Ի վերջո, մենք մեկ ցավ ունեինք, և նույն մտահոգությունները:

Մեր երեխաները մեծացել են: Լյուբայի դուստրը ՝ Նատաշան, իրեն լավ փեսացու գտավ, և իմ Լյոշան նույնպես հանդիպեց իր սիրուն: Եվ այսպես, երբ հարսանիքներն արդեն մոտ էին, ճակատագիրը որոշեց լավ հնարք խաղալ մեզ հետ:

Իմ ապագա հարսի անունը նույնպես Նատաշա էր: Որդիս զանգում է իր հարսնացուին, և մի տղամարդ պատասխանում է  հեռախոսին, ասելով որ Նատաշայի փեսացուն է: Լյոշան կորցնում է խոսելու ունակությունը …Նա եկավ իմ խոհանոց և ասաց.

— Մայրիկ, Նատաշան արդեն փեսացու ունի: Նա ինձ հիմարացրել է փաստորեն …

Ինձ մոտ հիստերիա սկսվեց, որովհետև հյուրերն արդեն հրավիրված են, հարսանիքի օրը նշանակվում է, ինչպե՞ս կարող էր նման բան լինել:

Երեկոյան գալիս է ինձ հարևան-ընկերուհի Լյուբան: Նա ինձ պես հուզված, լացակումած է: Հարցնում եմ, թե ինչ է պատահել, նա սկսում է պատմել.

— Դե, գիտեք, Օլգա, Նատաշայի փեսացուն արդեն մեկ ամիս է, ինչ քաղաքում չէր, նա վերադարձավ առավոտյան, հետո զանգահարում է իմ Նատաշայի հեռախոսը, պատասխանում է նա: Զանգողն ասում է, որ ինքն է Նատաշայի փեսացուն, և որ շուտով նրանց հարսանիքն է … Դե, պատկերացնում եք, թե ինչ սկանդալ է նա արել և լքել է իմ դստերը:

Ես անմիջապես հասկացա, թե ինչ է տեղի ունեցել և սկսեցի բարձրաձայն ծիծաղել: Նա ինձ նայեց որպես աննորմալի` մարդը խոսում է իր դժբախտության մասին, և ես ծիծաղում եմ:Անմիջապես շտապեցի որդուս սենյակ և պատմեցի նրան ամեն ինչ:

Ստացվում է, որ նա զանգահարել է ոչ թե իր հարսնացուին, այլ մեր հարևան Նատաշային: Եվ այս հեռախոսազանգը կարող էր իսկական անեծք դառնալ մեր երկու բարեկամ ընտանիքների համար:

Բարեբախտաբար, ամեն ինչ պարզվեց, և մեկ շաբաթ անց բոլորս միասին ուրախացանք որդուս հարսանիքին, իսկ հետո պատրաստվելու ենք Լյուբայի դստեր հարսանիքին:

Понравилась статья? Поделиться с друзьями:
Яндекс.Метрика